ค่าส่วนรวม คอนโด เก็บน้อยเกินไปก็ไม่ดี มากเกินไปก็ไม่ไหว
ค่าสาธารณะของคอนโด นั้น ทันทีที่เทียบสนนราคากับบ้านจัดสรรแล้ว จะแพงกว่าอย่างเห็นได้ชัด เหตุเพราะโครงการคอนโดฯ จะมีสิ่งที่อำนวยความสะดวกต่างๆ ที่ใช้ร่วมกันมากกว่า เหรอมีเหตุที่ให้ต้องใช้จ่ายมากกว่า เช่น เงินค่าจ้างเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย, สินจ้างพนักงานเก็บขยะ, เงินค่าจ้างแม่บ้าน, ค่าไฟฟ้าในบริเวณที่เป็นพื้นที่ของสาธารณะ อย่างลิฟต์, บันได, ค่าไฟที่อยู่นอกห้องชุด (ค่าไฟ, แอร์และโทรทัศน์บริเวณล็อบบี้) , ค่าเครื่องมือเครื่องมือทำความพิสุทธิ์ อื่นๆ
เพราะว่าเป็นปกติในวันโอนกรรมสิทธิ์ผู้ซื้อมักจะต้องชำระ “ค่าส่วนรวมล่วงหน้า” ซึ่งทั่วไปแล้วตีเอาไว้ 1-2 ปี ส่วนตำแหน่งเท่าไหร่นั้นก็แล้วแต่โครงการจักกำหนด นิติบุคคลอาคารชุดแต่ละแห่งจักมีมาตรการในการจัดเก็บค่าศูนย์กลางไม่เหมือนกัน แล้วแต่ข้อบังคับของนิติบุคคลอาคารชุดนั้นๆ เงินจัดเก็บเนื่องด้วยค่าส่วนกลางนี่กฎหมายขีดคั่นให้เชี่ยวชาญนำไปเป็นค่าใช้จ่ายเหล่า “บริการสาธารณะ” ได้ แต่ทั้งนี้ต้องล้วนๆในกรณีที่ผู้จัดสรรที่ดินได้เขียนข้อปลีกย่อยไว้ในแบบอย่างงานโครงการ ด้วยกันวิธีการจัดสรรว่าจักเรียกเก็บราคาบริการสาธารณะจากผู้ซื้อที่ดินจัดสรร ตามอัตราที่ได้รับยอมจากคณะกรรมการจัดสรรที่ดินที่จำกัดไว้ในขั้นตอนการยื่นคำขอจัดแบ่งเท่านั้น
เว้นแต่ว่านี้ยังมีค่าใช้สอยที่เกิดจากการทำงาน หรือไม่การดูแลบริหารการจัดการของเงินส่วนกลางด้วย เช่นเงินเดือนของผู้จัดการฝ่ายนิติบุคคลอาคารชุด คุณค่าโทรศัพท์ ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าเครื่องใช้และเครื่องไม้เครื่องมือต่างๆ ในสำนักงานนิติบุคคลอาคารชุด รวมทั้งโสหุ้ยที่ไม่ประจำ เช่น ค่าแก้ไขระบบไฟฟ้า ประปา เป็นต้น
การทำงานของเจ้าของห้องชุดคอนโด ที่ต้องจ่ายค่าส่วนกลางทุกเดือนจำนวนมากรับรู้ กันทั่วไปแล้ว แต่ที่ยังมีข้อสงสัย อยู่บ้างคือข้อสงสัยที่ว่าทำไมค่าสาธารณะถึงแพงจัง ?
อัตราค่าศูนย์กลาง จักถูกหรือแพงขึ้นอยู่กับหลายวัตถุปัจจัยหลายสาเหตุ สิ่งอำนวยความสะดวกในโครงการที่มากน้อยไม่เท่ากัน จึงทำให้ค่าส่วนรวมแต่ละแผนไม่เท่ากัน ถ้ามีสิ่งอำนวยสวัสดิภาพมากค่าส่วนกลางก็สูง เรียกว่าใช้มากก็ต้องจ่ายมากทำนองนั้น นอกจากนี้ยังขึ้นอยู่กับระดับหรือไม่ก็พรรค์คอนโดด้วย เช่น แผนไฮเอนด์หรูๆ แน่นอนค่าศูนย์กลางก็ต้องแพง เพราะว่ามาตรฐานในการบริหารจัดการอาคารไม่ใช่หรือพื้นที่ส่วนกลางต้องสูงไปตามระดับ จำนวนยูนิตในแต่ละโครงการก็มีผลเช่นกัน โครงการที่จำนวนยูนิตน้อยค่าส่วนกลางจักสูง เพราะตัวหารถัวเฉลี่ยน้อยกว่า
เชื่อได้เลยว่า ถ้าเเลื่องลือกได้ทุกคนก็คงเเอิกเกริกกคอนโดฯ ที่ค่าส่วนกลางถูกกว่าอย่างแน่นอน แต่ในความเป็นแน่แท้นั้นคอนโดฯ ที่ค่าส่วนกลางต่ำๆ ก็ไม่ใช่คำตอบที่ถูกที่ควรที่สุดเสมอไป ก็เพราะว่าถ้าส่วนรวมมันต่ำเกินไป ก็อาจทำให้การบริหารจัดการ ใช่ไหมการดูแลอาคาร กับพื้นที่ส่วนรวมทำได้ไม่เต็มที่ หรือว่าบริหารกันไปแบบตามมีตามเกิด เหมือนสายการบินโลว์คอส ที่จักทำอะไรก็ต้องกระเหม็ดกระแหม่ไว้ก่อน
แต่เหนือสิ่งอื่นใด ก็คือ แทบจักไม่มีคอนโด ไหนที่สมรรถเก็บค่าส่วนรวมได้ 100% เต็มเพราะไม่มีการค้างจ่าย ฉะนั้นแล้วค่าส่วนกลางที่จักกำหนดอัตราจัดเก็บไว้แล้ว เอาเข้าสุทธิก็ได้ไม่ครบหรือไม่ก็ไม่พอก็มี แต่ถ้าสูงเกินไปก็ไม่ดีเพราะว่าจักเป็นต้นทุนของเจ้าของห้องชุด ยิ่งถ้าหากเราซื้อเพื่อ วางธุระเช่าแล้วค่าใช้จ่ายส่วนนี้มากเกินไปก็จักไปลิดรอนผล ตอบแทนให้ลดลงได้ แนวคิดที่ถูกต้องเกี่ยวกับโสหุ้ยศูนย์กลางในกรณีที่เป็น
การซื้อคอนโดฯ เพื่อ ให้ความเป็นไทเช่านั้น ก็คือจะจ่ายมากหรือว่าจ่ายน้อยก็ขึ้นอยู่กับค่าเช่าที่เก็บได้เป็นหลัก ถ้าเก็บค่าเช่าได้น้อย ค่าครองชีพในส่วนนี้ก็ต้องน้อยตามลงไปด้วย แต่ถ้าเก็บค่าเช่าได้มากถึงค่าส่วนกลาง ค่าส่วนกลางจักสูงไปสักหน่อยก็ไม่เป็นไร แต่ในกรณีที่ซื้อเพื่ออยู่อาศัยเอง อันนี้น่าจักขึ้นอยู่กับความพึงพอใจพร้อมทั้งความเป็นได้ในการจ่ายมากกว่า อยู่คอนโดแบบหรูก็ต้องยอมรับว่าต้องจ่ายแพงกว่า ถ้าไม่ตะโกรงจ่ายแพงก็คงต้องจัดหาคอนโดฯ ถูกๆ ค่าศูนย์กลางต่ำๆ อยู่กันไป
การไม่ชำระค่าสาธารณะมีผลเสียมากมายต่อเจ้าของร่วมทุกคน ทางที่ดีควรล้างตามกำหนดไปเถอะครับ กับร่วมกันดำเนินงานจัดการหรือว่าตรวจสอบบัญชีจะเป็นการดีกว่า การเก็บค่าศูนย์กลางของนิติบุคคลเก็บไปก็เพื่อประโยชน์ในการดูแลใช้จ่าย ปฏิสังขรณ์ปรับปรุงทรัพย์ส่วนกลางให้อาจใช้งานได้นานๆ และทำให้เกิดความสงบเรียบร้อยในที่อยู่อาศัยของเราเอง
ขอขอบคุณ : cmc.co.th
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น